آن ترسناك و نفرت آفرين است، اين فريبنده و جذّاب،آن، افراد را به دفاع و مقاومت وا مىدارد، اين به استقبال و پذيرش مىفرستد.
كشته آن، « شهيد » است و مرده اين، پليد !
شهادت، دوست داشتنى است، امّا ابتذال، نفرت انگيز.
در هجوم نظامى، دشمن اعلام جنگ و دشمنى مىكند و مهاجم فرهنگى، اعلام دوستى !…
در حمله نظامى، صفير اوّلين گلوله، همه را متوجّه خطر مىسازد، امّا در تهاجم فرهنگى گاهى تا شليك گلوله آخرِ دشمن، هنوز عدّهاى شبيخون را باور نمىكنند.
آن پيداست، اين پنهان !
در آنجا، زمين از دست مىرود، اينجا شرف و دين.
آنجا، درگيرى با دشمن، در مرزهاست، اينجا آسيب از حمله دشمن، درون خانههاست.
آنجا، بمبهاى خوشهاى مىريزند، اينجا شكّ و دودلى مىانگيزند.
آنجا سلاح، موشك و بمب است، اينجا ماهواره و امواج تصويرى.
در ميدان حمله نظامى، پادگانها، مقرّها و خطوط و خاكريزها بمباران مىشود، در تهاجم فرهنگى مدرسهها مطبوعات، انديشهها و عقيدهها.
در آن درگيرى، كوه و دشت و دريا ميدان برخورد است، در اين مقابله، نبرد در عرصه مجلاّت، رمانها، فيلمها و كتابهاست.
آنجا ميدان مبارزه محدود است، اينجا گسترده، جاد محبت اهل بيت، كارى فرهنگى و احداث خاكريز دفاعى در برابر « شبيخون فرهنگى » است، اين نوشته كه مقايسهاى ميان هجوم نظامى و تهاجم فرهنگى است، براى تكميل اين بحث، آورده مىشود
****
نه « مرز »، تنها آبى و خاكى است، نه حمله، تنها زمينى و هوايى !
نه هجوم، فقط نظامى است، نه شكست و ضربه، فقط مادّى.
« تهاجم فرهنگى »، خطرناكتر از « هجوم نظامى » است.
در هجوم نظامى، طمع به خاك است و زمين، در شبيخون فرهنگى طمع به اخلاق است و دين !
هجوم نظامى با سر و صدا و سرعت است، تهاجم فرهنگى، آهسته و آرام.
باسط:گشاینده
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس در سحرگاه با طهارت دو دست را به سوی آسمان بردارد و ده بار یا باسط بگویدو دست های خود را به صورت خود بکشد ،هرگز محتاج نگردد و از غم نجات می یابد و از این ذکر ، روزی بر وی فراخ گردد و هرگز مغموم و مقبوض نگردد.
کریم: بخشش کننده
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس که این اسم را به دل بسیار بگوید، حضرت کریم مقاصد دنیا و آخرت او را کفایت می فرماید.
ودود: بسیار مهربان
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس در روز جمعه از جهت الفت بین زن و شوهر بر ۱۰۰۱ مویز یا بر طعام بخواند و هر دو بخورند، دوستی و مؤانست یابند.
باعث: برانگیزاننده
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر مومنی که در بند شهوت باشد یا آنکه نفس خود را کشته ولی دوباره امری به او دست می دهد که به آن عمل قیام می نماید، هفت روز و هر روز ۵۰۰ بار این اسم را بگوید.
بر: نیک خواه
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس این اسم را بر کودک بخواند تا به سن بلوغ از آفات روزگار در ایمن باشد.
تواب: توبه پذیر
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس روزی ۳۰بار یا تواب بگوید، وسوسه از دل او برطرف می گردد و توبه او پذیرفته می شود.
جلیل: بزرگوار
امام رضا(علیه السلام)می فرمایند: هر کس ۷ روز این اسم مبارک را به مشک و زعفران و گلاب و شکر بر نان بنویسد و بخورد و هر روز یک نان صدقه بدهد به برکت این نام او را در میان خلاق اعزاز و احترام تمام می شود.
خبیر: آگاه
امام رضا(علیه السلام)می فرمایند: هر کس اسم خبیر خداوند را بسیار بگوید از شر شیطان و جور سلطان و بلایای ناگهانی در امان باشد.(۸۱۲یا ۲۰ یا ۱۱مرتبه)
شکور: پاداش دهنده
امام رضا( علیه السلام ) می فرمایند: جهت دفع غم و کدورت ۴۱بار این اسم را بخواند و بر آب بدمد و بیاشامد تاغم های او دفع گردد
لطیف: مهربان
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس در هر روز ۸۰ بار این اسم را بخواند از هیچ مقصود، نامراد نگردد و مهمات او کفایت شود.
قهار
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس که این اسم را بسیار بگوید خداوند متعال غم و رنج و زحمت دنیا را از دل وی بردارد و بر نفس خود غالب بیابد.
مجیب
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس ۱۱۰ بار بگوید و حاجت خود را عرضه بدارد، حاجات او برآورده می شود و هر کس بر این اسم مداومت نماید از نکبات و سختی های دنیا در امان می ماند.
متقدم
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس در هنگام خوف این اسم را بسیار بگوید ایمن بگردد و از هیچ چیز نترسد.
ممیت
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: آن کس که نفس اماره بر او غالب باشد و بخواهد که مطیع وی گردد باید که در وقت خواب هر دو دست را بر سینه خود نهد و ۱۰۰ بار یا ممیتبگوید و بعد از آن هم چنان تکرار بکند تا به خواب برود، حق تعالی نفس او را مطیع وی می گرداند.
برگرفته از کتاب سبک زندگی از منظر امام رضا(علیه السلام) از صفحه۱۸ تا ۲۷ انتشارات ودیعت
حق: را ست، درست
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس نیمه شب برخیزد و وضو بسازد و دو رکعت نماز به جا بیاورد و دست های خود را به سوی آسمان بردارد و ۱۰۰ بار یا حق بگوید و بر این مقدار مداومت نماید، دل او نورانی می گردد و در صفای باطن و جلای قلب به جایی برسد که ضمیر مردم بر وی منکشف گردد.
حسیب: محاسب
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس به جهت دفع دشمن قوی در هر روز ۸۰ نوبت آن را بگوید و از روز پنج شنبه شروع نماید ، از شر او خلاص شود
سلام: سالم بودن، سلامتی دهنده
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس اسم (السلام) را ۱۳۱ بار بر سر بیمار به نیت صحت و سلامتی آن بیمار بخواند از رنج و سختی مرض رها می شود و شفا می یابد.
مؤمن: ایمنی بخش
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس اسم المؤمن را بر نقره نقش کند و دائم با طهارت نگه دارد از شر شیطان ایمن می گردد و دشمنان بر وی ظفر نیابند و ایمان به سلامت داشته بابد.
مهیمن: گواه ، شاهد
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس بعد از غسل ۱۰۰ بار المهیمن بگوید بر باطن ها مشرف می گردد.
عزیز: برتر، نیرومند
امام رضا(علیه السلام)می فرمایند: هر کس در هر روز۴۱ بار بعد از نماز صبح العزیز را بگوید به خلق محتاج نگردد و هر کس آن را ورد خود بسازد و دائم آن را بگوید، در میان مردم عزیز و مکرم می گردد.
جبار : قاهر، امر کننده
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: به وسیله این نام هر مظلومی از ظلم ظالم محفوظ می ماند.
فتاح: گشاینده
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس در هر روز بعد از نماز صبح ۷۷ بار الفتاح بگوید و دست بر سینه بگذارد زنگ غفلت از دل او برود و روی به هر کاری که آورد از پیش بردارد.
ملک: فرمانروا
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس در هر روز ۹ بار این اسم را بگوید از خلق بی نیاز گردد و دولت دنیا و آخرت بیابد.
قدوس: بسیار بسیار منزه از معایب و قبایح
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس در هر روز به وقت زوال خورشید ۱۷۰ بار این اسم را بگوید ، دل او صاف گردد و از شرف نفس و وسوسه شیطان در امان می ماند.
قابض: گیرنده
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند: هر کس دشمن قوی داشته باشد و از او بترسد ، این اسم را سه شب و هر شب به نیت او ۱۰۰۰ بار بخواند که آن دشمن یا دوست او می گردد و یا هلاک می شود و یا آواره می گکردد.